φημοσύνη

ἡ, Α

χρησμός.

[ΕΤΥΜΟΛ. < φῆμα* + κατάλ. -σύνη*. Το -μο- τού τ. έχει πιθ. προέλθει από παλαιότερη απόδοση τού -mn- (> -μᾰ)].